Φωτογραφίες, Υποκρισία και Μπαλαμούτι: Η Παρακμή σε Παράσταση Επικοινωνίας
Σε μια πόλη που πνίγεται στην αδιαφορία, στην κακοτεχνία και στην ανοργανωσιά, η Δημοτική Αρχή Μιχαλάτου συνεχίζει απτόητη το καταστροφικό της έργο. Και αν οι δημότες έχουν ελάχιστες προσδοκίες πια, εκεί που πραγματικά δοκιμάζονται τα όρια της κοινής λογικής είναι όταν εμφανίζονται οι δήθεν «αντιπολιτευόμενοι σωτήρες», για να φωτογραφηθούν δίπλα στο χάος που όλοι μαζί καλλιέργησαν.
Το Σάββατο το πρωί, ο υποψήφιος δήμαρχος (ή αλλιώς: «ο φωτογραφιζόμενος της αντιπολίτευσης») Γιάννης Λυκούδης, περιόδευσε στην παραλιακή του Αργοστολίου. Μαζί του και ένα ολόκληρο συνεργείο — όχι για να αποκαταστήσει τα έργα, αλλά για να διασφαλίσει ότι κάθε βήμα, κάθε συνοφρύωμα και κάθε… καημός θα καταγραφεί για τις ανάγκες του επόμενου post.
Μίλησε με τους επαγγελματίες, άκουσε τα αναμενόμενα — αγωνία, θυμός, οικονομική ασφυξία. Τι τους είπε; Ότι «το έργο γίνεται πρόχειρα». Ευχαριστούμε πολύ για τη διάγνωση, γιατρέ. Πού ήσασταν όμως όταν ξεκινούσαν όλα αυτά; Όταν «προετοιμαζόταν» ένα έργο χωρίς υπογειοποίηση καλωδίων, χωρίς σχεδιασμό, χωρίς στοιχειώδη πρόβλεψη για τις επιχειρήσεις που τώρα βουλιάζουν; Σιωπούσατε. Ή —ακόμα χειρότερα— συμφωνούσατε.
Η ουσία δεν είναι ότι κάποιος επισκέφθηκε μια εργολαβία-παρωδία. Η ουσία είναι ότι όλοι πλέον αντιμετωπίζουν την Κεφαλονιά σαν σκηνικό. Ο δήμαρχος Θεόφιλος Μιχαλάτος εγκαινίασε το μοντέλο των έργων-κολαστήριο, που δεν ολοκληρώνονται ποτέ και παραλύουν την πόλη. Και ο Γιάννης Λυκούδης, πιστός στο δόγμα της «αντιπολίτευσης της πλάκας», στήνει κάμερες για να δείξει ότι… νοιάζεται. Όχι να προτείνει. Όχι να παλέψει. Να ποζάρει.
Η επέκταση των έργων μέχρι και μετά την Alpha Bank, παρά τις διαβεβαιώσεις ότι θα σταματούσαν νωρίτερα, έγινε χωρίς καμία ειδοποίηση. Ξεκίνησαν ξαφνικά, σαν καταδρομική επιχείρηση. Οι πολίτες δεν ενημερώθηκαν. Οι επαγγελματίες πιάστηκαν εξαπίνης. Και κανείς από τη δημοτική αρχή δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να απολογηθεί.
Για να είμαστε δίκαιοι, η ευθύνη δεν βαραίνει μόνο τον ένα ή τον άλλο. Η πιο άχρηστη δημοτική διοίκηση των τελευταίων 150 ετών (και αυτό δεν είναι υπερβολή), λειτουργεί με πυξίδα την αλαζονεία και το «θα δούμε». Αλλά και η αντιπολίτευση, αντί να σηκώνει φωνή, σηκώνει drone.
Τελικά, ο δημότης δεν έχει ανάγκη ούτε από «περιπάτους με συνεργεία», ούτε από κάλπικες παραστάσεις ευαισθησίας. Έχει ανάγκη από ανθρώπους που λένε λίγα και κάνουν πολλά. Που δεν εξαργυρώνουν τον πόνο των επιχειρήσεων για ένα like στο Facebook. Που δεν υποτιμούν τη νοημοσύνη των κατοίκων αυτού του ταλαιπωρημένου τόπου.
Η Κεφαλονιά, η πόλη των Θηρίων, έχει γίνει το σκηνικό μιας κακής πολιτικής σαπουνόπερας. Καιρός να σταματήσει το έργο. Καιρός να κατέβει η αυλαία. Για όλους
