Αχεντ Ταμίμι
Χριστίνα Πάντζου
Είναι μόλις 22 ετών, όμως έχει ζήσει μια ολόκληρη ζωή γεμάτη καταστολή, στοχοποιήσεις, συκοφαντίες, διώξεις και προβοκάτσιες ● Σήμερα η Αχεντ Ταμίμι βρίσκεται ξανά στα πολύ γνώριμα μπουντρούμια των κατοχικών δυνάμεων του Ισραήλ και είναι στο επίκεντρο ενός πολέμου λάσπης
«Πού είναι το χαμόγελό της τώρα;» έλεγε η φωτογραφία που δημοσιοποίησε στο Facebook ο ισραηλινός στρατός, σύμφωνα με το Al Jazeera, σχετικά με τη σύλληψη της 22χρονης Αχεντ Ταμίμι. Το χαμόγελο, όμως, δεν είναι μόνο αυτό που χαρακτηρίζει τη νεαρή Παλαιστίνια της Δυτικής Οχθης: οι εικόνες της, που έχουν κάνει τον γύρο του κόσμου, είναι αυτές ενός κοριτσιού οργισμένου από τις διώξεις και αποφασισμένου να υπερασπιστεί τους δικούς της.
Η Ταμίμι συνελήφθη τα ξημερώματα της Δευτέρας σε επιδρομή των ισραηλινών δυνάμεων στον οικισμό της, το Νάμπι Σάλεχ, κοντά στη Ραμάλα, μόλις λίγες μέρες μετά τη σύλληψη του πατέρα της, Μπάσεμ Ταμίμι, του οποίου η τύχη αγνοείται έκτοτε. Είναι, σύμφωνα με την Ενωση Παλαιστινίων Φυλακισμένων, μία από τους εβδομήντα Παλαιστίνιους που εκείνη τη νύχτα συνελήφθησαν σε επιχειρήσεις του ισραηλινού στρατού στη Δυτική Οχθη και την Ανατολική Ιερουσαλήμ.
Νέο πρόσωπο της αντίστασης κατά της ισραηλινής κατοχής, η νεαρή Παλαιστίνια έγινε το επίκεντρο της διεθνούς αλληλεγγύης μετά τη φυλάκισή της στα 16 της χρόνια. Αυτή τη φορά κατηγορείται για «υποκίνηση βίας και τρομοκρατικών δράσεων», μέσω μηνυμάτων που υποτίθεται ότι πόσταρε στο Instagam, με τα οποία φέρεται να απειλούσε με σφαγή τους εποίκους, γράφοντας: «Θα σας πυροβολήσουμε και θα λέτε πως αυτό που σας έκανε ο Χίτλερ ήταν ένα αστείο. Θα πιούμε το αίμα σας και θα φάμε τα κρανία σας». Μηνύματα που, όπως υποστηρίζει η μητέρα της, Ναριμάν, δεν γράφτηκαν από την κόρη της: «Οταν η Αχεντ επιχειρεί να ανοίξει έναν λογαριασμό σε κοινωνικά δίκτυα, αμέσως το μπλοκάρουν… Υπάρχουν δεκάδες σελίδες με το όνομα και τη φωτογραφία της, με τις οποίες δεν έχει καμία σχέση».
Απορρίπτοντας αυτά τα επιχειρήματα, ο ακροδεξιός Ισραηλινός υπουργός Εθνικής Ασφαλείας, Ιταμάρ Μπεν-Γκβιρ, ανέβασε στο Χ (πρώην Twitter) μια φωτογραφία που δείχνει Ισραηλινό στρατιώτη να ακινητοποιεί την Ταμίμι σε υπνοδωμάτιο, χαιρετίζοντας τη σύλληψη μιας «τρομοκράτισσας» και κατηγορώντας την για «συμπάθεια και στήριξη των ναζί στα κοινωνικά δίκτυα».
Τρομοκράτισσα ή αντιστασιακή;
Η Αχεντ γεννήθηκε τον Ιανουάριο του 2001 στο Νάμπι Σάλεχ. Είδε να συλλαμβάνουν τη μητέρα της έξι φορές. Από τις πρώτες μνήμες της είναι μία από τις εννιά συλλήψεις του πατέρα της, όταν εκείνη ήταν τριών ετών, και η πρώτη επίσκεψη που του έκανε στη φυλακή, όπου συνολικά πέρασε κάπου τέσσερα χρόνια. Η γιαγιά της δεν της διηγούνταν παραμύθια με νεράιδες ή για τη Λαϊλά και τον λύκο, αλλά ιστορίες αντίστασης στην κατοχή, «ιστορίες που μου αποκάλυψαν το τραύμα γενεών που έχει εγγραφεί στο DNA μας». Στάθηκε μάρτυρας του πώς η θεία της, Μανάλ, από τις πρώτες ηγέτιδες της αντίστασης στο Νάμπι Σαλέχ, συνελήφθη πολλές φορές από στρατιώτες, πώς τη γύμνωσαν, πώς τη χτύπησαν. Θυμάται πως ήταν έξι χρόνων όταν, με την καλύτερή της φίλη, Μάρα, αναγκάστηκαν –την πρώτη από πολλές φορές που ακολούθησαν– να το βάλουν στα πόδια για να αποφύγουν ισραηλινή επιδρομή, καταλήγοντας να κρύβονται σε ντουλάπα τρέμοντας.
Στα 11 της σήκωσε τη γροθιά της αψηφώντας πάνοπλους Ισραηλινούς στρατιώτες που συνέλαβαν τον μεγαλύτερο αδελφό της. Στα 14 της δάγκωσε το χέρι άλλου στρατιώτη που ήρθε να συλλάβει τον μικρότερο αδελφό της. Είναι αυτά τα δύο βίντεο, μαζί με εκείνο από το 2017, όταν χαστούκισε δύο μέλη του ισραηλινού στρατού αφότου άλλος στρατιώτης πυροβόλησε στο πρόσωπο ξαδέλφη της, και η μετέπειτα δίωξη και καταδίκη της στα 16 της χρόνια σε φυλάκιση οκτώ μηνών για το τελευταίο περιστατικό, που τη μετέτρεψαν σε σύμβολο αντίστασης. Σε έμβλημα ενός καταπιεσμένου λαού που –πέρα και πάνω από τις ακρότητες των φονταμενταλιστών ισλαμιστών– αντιστέκεται στις δυνάμεις κατοχής, ξεσηκώνοντας ένα τεράστιο κύμα διεθνούς αλληλεγγύης.
Αυτά είναι μερικά μόνο από τα βιώματά της. Αυτά που διηγείται στο βιβλίο που συνέγραψε μαζί με τη δημοσιογράφο Ντένα Τακρούρι «Με αποκαλούν λέαινα: ο αγώνας ενός Παλαιστίνιου κοριτσιού για την ελευθερία». Κι αυτά που την έκαναν την αγωνίστρια που είναι σήμερα. Οσο για το ποιος βρίσκεται πίσω της, όπως δεκάδες φορές της έλεγαν οι ανακριτές της όταν τη συνέλαβαν το 2017, η απάντηση είναι επίσης επίκαιρη σήμερα: «Πίσω μου είναι η φυσική αντίσταση στην κατοχή: η απόρριψή της. Πίσω μου είναι η μητέρα και ο πατέρας μου που με έμαθαν να αντιστέκομαι στην κατοχή. Πίσω μου είναι ο κόσμος που με περιβάλλει, ο κόσμος που αγαπώ και μπορεί να χάσω οποιαδήποτε στιγμή. Πίσω μου υπάρχει μια ολόκληρη γενιά που δεν θέλω να ζήσει την ίδια εμπειρία με εμένα».
Κύμα συλλήψεων
Η (νέα) σύλληψή της δεν είναι μεμονωμένο γεγονός. Από τις 7 Οκτωβρίου, μετά τη φρικαλέα επίθεση της Χαμάς κατά του Ισραήλ που κατέληξε στον θάνατο 1.400 άμαχων Εβραίων και την απαγωγή περισσότερων από 240, έχουν συλληφθεί περισσότεροι από 2.150 Παλαιστίνιοι στη Δυτική Οχθη και την Ανατολική Ιερουσαλήμ: ανάμεσά τους 17 δημοσιογράφοι και 14 μέλη του παλαιστινιακού Νομοθετικού Συμβουλίου. Αυτοί έρχονται να προστεθούν σε όσους ήδη κρατούνταν: συνολικά ο αριθμός των Παλαιστίνιων κρατουμένων σε ισραηλινές φυλακές ξεπερνά τους 7.200, ενώ ένα συντριπτικό ποσοστό τους βρίσκεται σε καθεστώς διοικητικής κράτησης, χωρίς απαγγελία κατηγοριών ή δίκη.
Από τις 7 Οκτωβρίου, στη Δυτική Οχθη και την Ανατολική Ιερουσαλήμ 141 Παλαιστίνιοι έχουν χάσει τη ζωή τους από τις ισραηλινές δυνάμεις ασφαλείας και άλλοι 8 δολοφονήθηκαν από εποίκους, ενώ δύο Ισραηλινοί σκοτώθηκαν από Παλαιστίνιους, σύμφωνα με το BBC. Στη δε Γάζα οι νεκροί από τη γιγαντιαία πολεμική επιχείρηση που διεξάγει το Ισραήλ ξεπέρασαν τους 10.500 και οι τραυματίες τους 26.000.
