Ομορφιές στο ελληνικό ποδόσφαιρο…
Με έκπληξη βλέπουμε τις εξελίξεις στο ελληνικό ποδόσφαιρο τις τελευταίες μέρες. Ο ΑΡΗΣ από την μεριά του κάνει την δική του προσπάθεια να πετύχει τους στόχους του. Όμως οι υπόλοιποι…κάνουν τα “δικά τους.”
Ο Κωνσταντίνος Τσίπτσιος βλέπει την πορεία του ΑΡΗ σε πρωτάθλημα και κύπελλο. Παράλληλα όμως δεν αγνοεί τα υπόλοιπα ντέρμπι, τις δηλώσεις Κούγια και τις νέες συμμαχίες που έρχονται.
Στα καθαρά αγωνιστικά
Είναι γεγονός πως ο ΑΡΗΣ είναι η ομάδα – ρυθμιστής και φέτος. Στα μικρά, φαινομενικά, παιχνίδια μπορεί κάτι τέτοιο να μην φαίνεται. Όμως στα ντέρμπι η ομάδα του Μάντζιου είναι εκεί. Παρούσα! Και Θα είναι, όπως πέρσι, και στα πλέι οφ.
Μπορεί κάποιοι να μην το έχουν πάρει χαμπάρι, όμως τα ντέρμπι είναι, πλέον, αυτά που δίνουν τον τίτλο σε ομάδες. Με τα πλέι οφς και τις λιγότετες ομάδες στο πρωτάθλημα, η Ελλάδα έχει γίνει περισσότερο Σκωτία, παρά Αγγλία. Δεν μιλάμε για Μαραθώνιο πλέον. Τα “σπριντάκια” των 6ποντων ντέρμπι κρίνουν διαφορές, αποστάσεις και στόχους.
Ο ΑΡΗΣ λοιπόν οφείλει στην ιστορία και τον κόσμο του να είναι άνετος 5ος και να κοιτάξει ψηλότερα, ενόψει πλέι οφ. Να είναι κυρίως, όμως, φορμαρισμένος. Και να μην χάσει την βελτίωση που μπορεί να έχει η ομάδα μέσω αποτελεσμάτων, λόγω αποπροσανατολισμού.
Άλλο “στοχεύω στο κύπελλο”. Άλλο όμως και το “μου έχει γίνει εμμονή και δεν βλέπω τι γίνεται μπροστά μου.” Και ο Μάντζιος το ξέρει καλά αυτό. Είναι εγκληματικό να άφηνε την ομάδα να περιμένει άλλα δύο παιχνίδια και μετά “καλές διακοπές να έχουμε”. (2ος ημιτελικός και επικείμενος τελικός). Έτσι δεν πας μπροστά.
Αυτό έπραξε στο Περιστέρι. Εκεί είδαμε την …βασική 11άδα του ΑΡΗ. Με όλα τα ορθολογικά στοιχεία που μπορεί να κουβαλάει πάνω της. Βασικός φορ. Συμπαγής άμυνα. Εξτρέμ, που θα απαρτίσουν το αρχικό σχήμα σε έναν ενδεχόμενο τελικό. Κυρίως όμως και μια σωστή νοοτροπία που δίνει στον ΑΡΗ 3ποντα και νίκες ψυχολογίας.
Η χώρα των θαυμάτων…
Όπως στο ομώνυμο, κλασικό, παραμύθι, έτσι και στην Ελλάδα βλέπουμε περίεργα και εντυπωσιακά “θαύματα”. Ένα πρωτάθλημα που κανείς, τελικά, δεν ξεχωρίζει ως καλύτερος. Κανείς δεν μένει αλώβητος.
Βλέπουμε τον ΠΑΟΚ να είναι μεν η καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα. Να δείχνει, δε, πως στο πιο κρίσιμο σημείο της σεζόν μπορεί να …χάσει με 1-4 από έναν Ολυμπιακό της τελευταίας εβδομάδας.
Κι όμως! Ένας προπονητής όπως ο Λουτσέσκου κάνει ΤΩΡΑ την μεγαλύτερη του ήττα. Ενώ έχει στην διάθεση του όλα τα όπλα;
Σε ένα γεμάτο γήπεδο ο ΠΑΟΚ ήταν σαφώς κατώτερος από τον Ολυμπιακό. Με ένα σκορ μάλιστα που…φέρνει και λίγο στον 1ο αγώνα. Αλλά αυτά είναι παρατηρήσεις μόνο για εμάς τους παράξενους. Απλές παρατηρήσεις.
Πάμε και στα “γύρω-γύρω”! Ο Αλέξης Κούγιας έκανε μετά το τέλος του αγώνα ένα…άνοιγμα καλών σχέσεων σε ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκό. Με έκπληξη ακούσαμε τις δηλώσεις του. Μετά από διπλό στην Τούμπα. Με κοινό εχθρό τον “έναν”. Τον “κακό” που αποτελεί …μόνος του (;) το αγκάθι του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Όλα αυτά μάλιστα μετά την πρόσφατη συμφωνία των 2 πλευρών για αναβολή της αγωνιστικής. Μετά από αίτημα του Ολυμπιακού και έγκριση του ΠΑΟΚ.
…ευτυχώς βέβαια οι υπόλοιποι είπαν ΟΧΙ. Και δεν θα παίζουμε ως τον Ιούλη επειδή ΕΠΟ και λίγκα είναι ανοργάνωτες.
Αλλά εκεί που είχαν όλοι στο “δεξί” τον Ολυμπιακό. Βλέπουμε ξαφνικά πως οι παρέες δεν θα μείνουν τελικά ίδιες. Τουλάχιστον όχι μετά το τέλος της σεζόν και όχι τόσο άμεσα όσο θα περιμέναμε.
Παράλληλα, ο Αλαφούζος βγαίνει και παραπονιέται για …συμμαχίες και ομάδες με δορυφόρους. Ξαφνικά. Λες και βγήκε από γυάλα και έχει πλέον λόγο να τα “αποκαλύψει” όλα. Λες και κάτι άλλαξε και πλέον το ποτήρι…ξεχείλησε.
Άραγε ο κόσμος που βλέπει τόσο καιρό το πρωτάθλημα δεν το έχει παρατηρήσει αυτό;
Μήπως είναι κάτι που το αγνοούν σε ΕΠΟ και λίγκα;
Πολύ περίεργα πράγματα συμβαίνουν στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Έχουμε όμως παιχνίδια μπροστά μας. Δεν έχουμε χρόνο να ασχοληθούμε ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ με αυτά.
…Και εγώ, προσωπικά, δεν είμαι τόσο “άνετος” να προλάβω να πάω μπουζούκια, χαμογελαστός και χαλαρός σαν να μην αγχώνομαι για τα παιχνίδια που θα έρθουν.
(Oh wait… )
Ο ΑΡΗΣ οφείλει να συνεχίσει την προσπάθεια του. Σε κύπελλο και πρωτάθλημα! Ανεπηρέαστος, αλλά με ανοιχτά τα μάτια του για αυτά που συμβαίνουν γύρω του.
Ίσως τον Μάιο, κόντρα στα προγνωστικά και τις συμμαχίες, να έρθει το πιο ΓΛΥΚΟ τρόπαιο στα χέρια του.
Κοιτάζει μέσα από τον καθρέφτη την χώρα των θαυμάτων και θα βγει αλώβητος.
ΥΓ Με Βέλεθ στα χαφ μέχρι να σβήσει ο ήλιος…
